دسته بندی خبر : فرهنگی

رونمایی و جشن امضای کتاب نویسنده رفسنجانی در قلب بهار

متن خبر

مراسم رونمایی، معرفی و جشن امضای کتاب «در دامگَه ب ی‌ هودِگ ی » نوشته دکتر سیدعباس حسینی داورانی به همت نشر سورمه در میانی ترین روزهای بهار در رفسنجان برگزار شد.

به گزارش آفتاب کرمان، در آیین رونمایی که جمعی از مسئولان، فرهیختگان و هنرمندان حضور داشتند، امیرحسین نورالدینی ناشر و مدیر انتشارات سورمه رفسنجان با اشاره به سابقه 10 ساله انتشارات سورمه به عنوان اولین مرکز نشر شهرستان رفسنجان ، با تحسین اثر سیدعباس حسینی داورانی، اظهار کرد: در این کتاب با یک شاعر جامعه شناس مواجه هستیم.

وی با اشاره به بهره گیری از اصطلاحات ادبی در محتوای کتاب، «در دامگَه بی‌هودِگی» را اثری تأثیرگذار دانست و افزود: در صفحات مختلف این کتاب با کلماتی مواجه هستیم که شاعرانه هستند و یکی از برگ های برنده نویسنده در چهار مین اثر چاپ شده وی نیز همین است.

بر خودمیبالیم که یک چهره علمی بسیار موفق در حوزه جامعه شناسی در رفسنجان داریم

دکتر حسین تقو ی جامعه شنا س نیز در این مراسم با تبریک به جامعه رفسنجان و جامعه علوم اجتماع ی برای دریافت یک منبع خوب،گفت:جامعه شناسی علمی بسیار عمیق و گسترده است و بر خود میبالیم که یک چهره علمی بسیارموفق در حوزه جامعه شناسی در رفسنجان داریم و با یک کتاب خوب مواجه هستیم.

وی روند کتاب را از ابتدا تا انتها موفقیت آمیز قلمداد کرد و بر ضرورت برپایی جلسات تخصصی نقد کتاب تأکید کرد و افزود: نوشتن بسیار سخت است ؛ نوشتن هم علمی می خواهد و هم خلاقیت وکار هر کس نیست . نوشتن دل عاشق می خواهد و یک چشم انداز.

ابوالهادی یکی از قسمت‌های مهم کتاب را اشاره آن به سیاحت نامه ابراهیم بیگ دانست و گفت: در این سیاحت به‌خوبی به خلق و خوی مثبت و منفی اشاره شده و نویسنده به‌درستی به این کتاب پرداخته است.وی موضوع «در دامگَه بی‌هودِگی» را بسیار درست و جذاب دانست و افزود: کتاب فصل‌بندی و نگارش بسیار خوبی دارد و خواندن آن اصلا خسته کننده نیست و کاملاً یک نگاه علمی صرف به مساله دارد و شاید غنای ادبی کار یک سری سوءتفاهم را ایجاد کرده است.

محمد علیزاده عضو هیات علمی گروه ایران‌شناسی دانشگاه حضرت ولیعصر(عج) نیز در این مراسم گفت: نویسنده شخصی میان رشته‌ای است و این موجب شده که تلفیق رشته‌ها تأثیر خوبی را در کتاب داشته باشد. نویسنده قلم بسیار خوبی دارد و کتاب به‌صورت روایت نوشته شده است. هرچه می‌خوانیم می‌خواهیم بدانیم در ادامه چیست.

وی افزود: کتاب مفهوم پردازی‌های بسیار جالبی دارد و مخاطب آن تخصصی جامعه شناسی و علوم سیاسی است؛ اگر کتاب برای مخاطب تخصصی نوشته شده باشد، کتاب بسیار خوب و مفیدی است اما شاید برای سایر رشته‌ها به‌دلیل مفاهیم و نظریات و عبارات تخصصی که نویسنده برساخته است، ممکن است کمی چالش داشته باشد.

علیزاده در بیان تفاوت علوم انسانی و علوم پایه، گفت: در علوم انسانی با تبیین و در علوم پایه با علت‌ها روبه‌رو هستیم. تبیین ما را به تفکر سیستمی می‌رساند و مسائل چند ریشه‌ای و نگاه چند بعدی می‌طلبد که نویسنده در این کتاب به این موضوع پرداخته است.

دکترسید عباس حسینی داورانی نویسنده کتاب نیز در پایان با تشکر از منتقدان و ناشر که سرمایه‌گذاری کرده است تا چراغ کتاب را در رفسنجان روشن نگه دارد، خواستار نقد بی‌رحمانه، تخصصی و جدی اثر شد و اظهار کرد: کتابی که در خصوص آن صحبت نشود، کتاب نیست. هر نقدی، برای من آموزش است و موجب می‌شود کتاب جدیدی تولید شود.

وی هدف از این کتاب را منحصر به مساله خلقیات ایرانی ندانست و افزود: هدف اثر تحلیل‌ها در باب نوشته‌ها در زمینه خلقیات و تأثیر آن در توسعه و عقب‌ماندگی است. نویسندگانی که به این موضوع پرداختند، عموماً از روش‌هایی استفاده کردند که نتایج را متزلزل کرده است.

حسینی داورانی ادامه داد: روش شناسی این کتاب وجه نوآورانه آن است که روایت انکار باورها و تلقینات ذهنی پیرامون اثربخشی خلقیات است. به عنوان مثال علی محمدی ایزدی می‌گوید چرا عقب ماندیم و دلایل را می‌گوید، اما من در پی آن بودم که همان گزاره اصلی را به چالش بکشم که آیا ما عقب مانده‌ایم و اگر هستیم بر چه مبنا و به چه معیار به آن رسیدیم؟

وی ادامه داد: در این اثر خواستم بگویم که اگر از زاویه متفاوت به مساله بنگریم، با نتیجه‌ای دیگر روبه‌رو می‌شویم. پس نمی‌توان تاریخ چند هزارساله ایران را صرفاً از بُعد خلقیات نگریست. این کتاب نه می‌خواهد به اثبات تأثیر خلقیات بپردازد و نه به انکار آن، بلکه در پی آن است که بگوید این مساله هم تأثیر دارد و برای آن گزاره‌های اثباتی و تحلیل‌های زیادی وجود دارد و می‌توان آن را رد کرد که در این خصوص هم گزاره‌ها بسیار است.

این استاد و مدرس دانشگاه با طرح این سؤال که در مواجهه علمی با این مساله و این دوگانه چه برخوردی باید داشته باشیم، گفت: دغدغه من در وهله این بود که بیان کنم عنوان خلقیات ایرانی یک دروغ است؛زیرا بسیاری افراد از این دسته خلقیات انسانی هستند و همه انسان‌ها در همه جوامع از آن برخوردارند و این خلقیات خاص یک کشور و جامعه نیست. اما چه می‌شود که فی‌المثل عقب‌ماندگی ایرانی را نتیجه خلقیاتش می‌دانند اما در کشورهای دیگر این خلقیات در روند توسعه‌اش نقش نداشته است؟

وی ادامه داد: نتیجه‌ای که من گرفته‌ام آن بوده است که خلقیات هم به اندازه مهم و تأثیر داشته باشد اما به‌دلیل ماهیت انسان و مگرش‌های مکرر آن و به دلیل نقیضه‌های بسیار در تأیید یا رد اثربخشی خلقیات، این مساله اساساً از حیث علمی پژوهش ناپذیر است و نمی‌تواند نتایج محکمی را به ما نشان دهد، بلکه تنها می‌تواند یک عامل مؤثر در کنار صدها عامل دیگر باشد.

شایان ذکر است، سیدعباس حسینی دانش آموخته دکترای جامعه شناسی سیاسی است و علاوه بر نگارش ده‌ها مقاله علمی و پژوهشی، دو مجموعه شعر به نام های «سرو چون کلوت» و «در لابلای هر چه پاییز» و دو کتاب با عناوین «تغییر فرهنگی، کنش جمعی و دموکراسی در جهان عرب» و «در دامگَه بی‌هودِگی» به چاپ رسانده است.